La presencia humana más antigua detectada en Carreño pertenecía al Paleolíticu Superior y taba na Cueva Escura (Coyanca, Perlora) desafortunadamente yá desaniciada. Los materiales que s'alcontraron nella pertenecíen a les cultures solutrense y magdaleniense. El Neolíticu ta bien representáu poles estructures megalítiques del Monte Areo, ya reseñaes nel sieglu XIX pol eruditu local Carlos González Posada. Acabantes salíes escavaciones fechen esti conxuntu de monumentos funerarios al rodiu'l 3000 a.C. Nelles puen atopase una montonera de restos fúnebres.

Na Edá  de Bronce, alcontráronse dos hachos, ún procedente de Perlora y otru nel castru de La Barrera esti últimu de la cultura castreña porque, y a títulu orientativu, créese que per ende vivía'l pueblu Astur.

De la Dómina Romana nun contamos en Carreño con restos importantes, amás del Tesoru de Coyanca descubiertu nel 1961 (compuestu de siete monedes acuñaes ente l'añu 54 y el 138) y el Torruxón de Yebio, que magar sían de de dudosa arquitectura romana,  la proximidá d'estes tierres con La Campa Torres - onde esistió un pobláu prerromanu que llueu foi romanizáu - fai albidrar que la cultura romana  caló nos territorios qu'anguaño pertenecen al conceyu.