Ta asitiáu nel barriu Otero de Carrió. Aportamos a la entrada del llau Este, dende la carretera AS-239, Lluanco/Luanco-Xixón/Gijón, y nel PK 10,400, garramos l'esvíu a la izquierda y en pasando'l barriu El Cantu San Xuan llegamos a la puerta  que conduz al interior de la finca. El meyor sitiu p'acolumbrar la edificación ye nel PK 11 de la carretera AS-239.

Anguaño la finca qu'alluga'l palaciu tien una estensión averada de 70.000 m2, esistiendo dos entraes p'aportar al interior de la finca, una pel llau este y otra pel oeste.

L'accesu más usáu, ye'l del llau este, onde hai una portiella de fierro cerrada con cadena y candáu y que conduz, a unos 50m. a la derecha, a unes construcciones que nel so día fueron la casa de los caseros, les cortes y un taller d'arreglu de los carruaxes pero, desafortunadamente, nun estáu d'abandonu y medio esbarrumbaes. Unos 50 m. más p'alantre, siguiendo'l camín, llegamos al palaciu, onde ta adosada la capiya pel llateral del este y onde se pue atalayar una doble ventana neogótica.

Na fachada principal del palaciu y enriba de la puerta d'accesu al mesmu, esisten dos güecos, onde nel so día había dos escudos heráldicos: unu'l de los Bernaldo de Quirós, que tenía inscrita la lleenda "Después de Dios la casa de Quirós", y l'otru yera de la familia Cienfuegos-Jovellanos, familiares de los Bernaldo de Quirós. Estos escudos retirólos de la fachada allá pel añu 1995 un fíu de la última muyer que vivió nel  palaciu: Dª. Madalena Bernaldo de Quirós y Sela, nieta de Carlos Bernaldo de Quirós y María Canga Argüelles. Según indiquen pudieron ser treslladaos a una finca de L'Infiestu.

El palaciu foi construyíu primeramente nel sieglu XVIII y a finales del XIX ficieron unes ampliaciones nes que pudo participar l'arquitectu xixonés, Manuel del Busto González.

El Palaciu consta d'un semi-suétanu qu'allugó la cocina, la sala calderes, la entrada del serviciu a la casa, a la parte baxa de la capiya, un elevador manual col que subíen la comida a los comedores nel pisu baxu. Una planta baxa onde hubo una amplia biblioteca, tres salones, comedor, entrada a la parte alta de la capiya, recibidor y entrada principal al palaciu. La primer planta onde taben los cuartos de la familia.

El desván, usáu como aposentu del serviciu. Los distintos pisos tán comunicaos por una escalera de madera en bon estáu de caltenimientu.

L'aspectu xeneral del palaciu ye d'abandonu, tando bien esbarrumbáu tanto nel interior como nel esterior.

La primer persona que vivió ehí foi D. Carlos Bernaldo de Quirós (alcalde de Carreño mientres la guerra civil española) y Dª. María Canga Argüelles, esposa d'esti. La última persona qu'ocupó la casa foi Dª. Madalena Bernaldo de Quirós y Sela, que coló definitivamente en xunetu del 1995. Anguaño vive n'Uviéu.

A unos 25 m. del palaciu, n'estáu de ruina, esisten lo que nel so día yeren les cortes y el garaxe de los carruaxes. Cerca hai un árbol que figura pintáu nos cuadros del pintor Nicanor Piñole y que ye un pinu centenariu. A la derecha d'esti hai un monte pequeñu con fauna abondosa y diversa y árboles centenarios..

El acceso Oeste, queda debajo del citado bosque, y era utilizado en contadas ocasiones conduciendo directamente a la Capilla, la cual fue cerrada definitivamente el 23-07-95.

Paez ser que dempués de delles operaciones bancaries y mercantiles, nel 1989, la finca foi adquirida por Hidroeléctrica del Cantábrico, y darréu, nel 1999, pasó a ser propiedá de la empresa Cementos Tudela Veguín, siendo posiblemente la Fundación Masaveu, la propietaria actual de la finca.

Como reseña, sabemos qu'un miembru de la familia Bernaldo de Quirós, foi'l xefe de la Brigada Xeneral, Reximientu de Candás y Lluanco, que combatieron na Batalla d'Espinosa de los Monteros, provincia de Burgos, onde morrió'l 11-11-1808.