Asitiada nel barriu que lleva'l so nome, llegamos a ella pela CE-6 y ye l'últimu barriu de la parroquia d'El Valle nes llendes cola parroquia d'Ambás. L'estáu de caltenimientu d'esta casa d'estilu rexonalista montañés ye bien bonu y ye igual que l'empleáu en La Casona del Carme, de Perlora. Tien los sos oríxenes na dómina de la Restauración.

La so construcción ye del 1952, nel mesmu sitiu onde taba la vieya, de la que nun se conoz l'añu que la construyeron. Construyéronla los tíes y tíes de la familia propietaria d'anguaño,  que yeren emigrantes y comerciantes en Cuba. La casa tien tres llantes y termina en forma de torre. La fachada amuesa dellos elementos decorativos.

La casa compleméntase tamién con delles edificaciones más ente les que rescamplaba un antiguu molín d'agua al que diba tola vecindá a llevar la molienda y que yá nun esiste

Nuna de les esquines de la fachada hai un orixinal escudu alegóricu que, anque nun pertenez a nengún apellíu, tien un significáu relativu a la construcción de la casa.

L'escudu ye arredondiáu y ta dividíu en tres partes: enriba, a la izquierda, tien un árbol (quiciás un nocéu/nozal) rellacionáu col nome del barriu; a la derecha un llabrador con preseos de llabranza trabayando la tierra, por ser casa de llabradores, y na parte baxa un barcu na mar, que pue significar el viaxe que fixeron a Cuba como emigrantes.