Ta próximu a la gasolinera del barriu de La Espasa y ye un caleru sobre'l que se construyó una estructura de lladriyu (que ye lo único qu'anguaño se caltién y pue vese). Desgraciadamente esta zona foi removida pa la esplotación d'una cantera cercana que tenía un refileru d'edificios como oficines, vestuarios o tresformador y cabo ellos, el caleru.

En fotografíes antigües puen vese estos edificios y un cargaderu que sirvía pa mandar el cal a l'azucrera de Veriña. Nel 1929 esti fornu, conocíu popularmente como'l caleru de 'Salú', pertenecía a D. José García Muñiz, padre de Salud García de quien toma'l so nome, y que nel añu 1952 véndelu a la Sociedá Industrial Asturiana Santa Bárbara. Esistíen equí dos caleros que fueron dixebraos. La piedra sacábase de la cantera cercana (el permisu d'esplotación apaez documentáu dende'l 1929) y calcinábase con capes de carbón y ciscu. El cal equí producío usábase pa la construcción y el blanquéu de fachaes.

Nel archivu municipal esiste documentu de pagu de la contribución industrial fecháu nel 9 d'avientu del 1941 por importe de 276 pts. Descríbese en dichu documentu como un fornu de combustión intermitente de 2,00 m. de diámetru por 3,00 m. d'altu. García López del Vallado infórmanos nel so estudiu qu'esti fornu funcionaba dende antes del 1935 y que yera de combustión continua. Pola so descripción debió de ser asemeyáu al los d'El Valle y Prevera, con estructura en planta cuadrada y barriga en forma de conu invertíu revistíu con lladriyu refractario

• Baxa equí la so ficha de catalogación