A mediaos del sieglu XVIII, la escuela de Perlora taba allugada nel cabildu de la ilesia. Daquella, la escuela nun funcionaba de baldre; los padres, esmolecíos pola enseñanza de los sos fíos, aceptaben en calidá de maestros a persones ensin más títulos que los de "arte" d'enseñar a lleer, escribir, cuentes y doctrina cristiana. Coyanca, magar la so pertenencia territorial a Perlora, tenía escuela propia, establecida na capiya de San Andrés.

Nel añu 1923 taben edificando una construcción de planta baxa, nel castru de Coyanca, ensin vivienda pa maestros pero que llueu s'edificó apegada al edificiu escolar. La escuela actual ta nel barriu La Pedrera, 6 y podemos llegar a ella dende la carretera AS-239 Lluanco/Luanco-Xixón/Gijón tomando la esviación a la CE-3 a l¿altura del barriu Espasa. Tando yá en Perlora, foi inaugurada'l primer domingu de setiembre del añu 1912. Esi día tol mundu na parroquia taba encantáu con esi momentu tan naguáu y l¿actu foi una auténtica y emotiva folixa con ampliu reflexu na prensa, sobre manera na xixonesa.

Esti acontecimientu foi un xustu homenaxe a la xente que tanto lluchare por llograr los preseos necesarios pa la educación de los sos fíos, como meyor plataforma p'algamar la dignidá humana.

D'esti edificiu llama l'atención el so estilu arquitectónicu, que recuerda más a una construcción fabril qu'a un edificiu de finalidá pedagóxica, pero sigue una estructura asemeyada a les otres dos escueles diseñaes pol arquitectu Bellido nel conceyu, como son la de Priendes y l'antigua de Tamón (güei integrada dientro del terrén de la empresa Dupont), anque nesta ocasión contó cola collaboración del arquitectu D. Miguel de la Cruz, afincáu en Xixón/Gijón